Feliks Bolt
(1864-1940)
„Całe życie jego jest walką i to walką aż do końca o polskie Pomorze. Bezkompromisowy, przystępny wszystkim ludzkim uczuciom, jednego nie zna tylko uczucia, strachu… Był wielki. Osobiście na Polsce nie dorobił się ani majętności, ani zaszczytu. Siedział na małej parafii w Srebrnikach pod Kowalewem Pomorskim, nie odznaczony ni odznakami kościelnymi, ni państwowymi, lecz byt wielki, większy nad wszystkie ludzkie zaszczyty i dostojeństwa”.
Ksiądz Wojciech Łajdus, więzień KL Stutthof o ks. Feliksie Bolcie.

Ksiądz Feliks Bolt urodził się w Barłożnie w powiecie starogardzkim w dobrze sytuowanej rodzinie rolniczej Józefa oraz Joanny z domu Grajkowski. Uczęszczał do Collegium Marianum w Pelplinie oraz do Gimnazjum w Chełmnie. Został wydalony ze szkoły za działalność w patriotycznej polskiej organizacji filomackiej w Toruniu. Zdał eksternistycznie maturę w Chojnicach. Następnie studiował w Münster oraz w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Przyjął święcenia kapłańskie w dniu 15 marca 1891 roku. W czasie swojej posługi kapłańskiej pełnił funkcję wikarego w Śliwicach, Wielu, Bobowie, Lutowie, Brusach, Kielnie, Raciążu oraz w Srebrnikach (w tej ostatniej miejscowości z czasem został proboszczem tytularnym).
Od momentu wstąpienia do stanu kapłańskiego był aktywny w polskich organizacjach o profilu oświatowym a także gospodarczym. Wraz z ziemianinem Stanisławem Sikorskim założył w 1898 roku spółkę „Kupiec”, która objęła swoją działalnością obszar północnego Pomorza. Ponadto założył spółkę „Bazar”, która wraz ze wcześniejszą stała się poważną konkurencją dla handlu niemieckiego na Pomorzu i tym samym przyczyniła się do wzmocnienia polskiego stanu posiadania w zaborze pruskim. Dzięki sukcesom odnoszonym w handlu ks. Bolt doczekał się tytułu „ojca kupiectwa polskiego na Pomorzu” oraz został wybrany członkiem Patronatu Związku Spółek Zarobkowych na Poznańskie i Prusy Zachodnie (w roku 1904). Pod koniec 1900 roku współorganizował również Centralne Towarzystwo Rolnicze dla Prus Zachodnich, w którym pełnił funkcję sekretarza oraz wiceprezesa. Założył również spółkę „Rolnik”, w której został dyrektorem Zarządu. Zaangażował się również w wydawanie prasy mającej na celu podtrzymywanie polskiej świadomości narodowej na Pomorzu. Został jednym z głównych założycieli oraz akcjonariuszy Spółki Akcyjnej „Gazeta Gdańska”, Spółki Drukarni i Księgarni Spółki Akcyjnej „Pielgrzym” oraz Spółki Wydawniczej „Gazeta Chojnicka”. Na łamach wspomnianych tytułów prasowych publikował również teksty o charakterze patriotycznym.
W okresie I wojny światowej był członkiem Tajnego Komitetu Obywatelskiego. W roku 1918 wszedł do Naczelnej Rady Ludowej i stał się uczestnikiem Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu. W odrodzonej Rzeczypospolitej stał się jednym z ważniejszych działaczy endecji oraz współpracowników Romana Dmowskiego. W roku 1919 został wybrany posłem na Sejm ustawodawczy, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Morskiej, z kolei w latach 1922-1927 pełnił funkcję senatora (został wybrany z listy Związku Ludowo-Narodowego). Jako poseł na sejm organizował wsparcie dla powstańców wielkopolskich i śląskich, a także przyczynił się do budowy linii kolejowej Bydgoszcz-Gdynia. W roku 1930 został ponownie wybrany senatorem z listy Stronnictwa Narodowego. Kierował Radą Wojewódzką wspomnianego ugrupowania na Pomorzu do roku 1935. W czasie działalności politycznej kontynuował posługę kapłańską (m. in. należał w latach 1924-1926 do Zarządu Głównego Związku Kapłanów „Unitas” na obszarze diecezji chełmińskiej). Cieszył się wielkim szacunkiem i autorytetem wśród miejscowej ludności. Był filistrem honoris causa korporacji akademickiej Balia oraz współtwórcą Towarzystwa Badania Ruchu Niepodległościowego na Pomorzu.
Wkrótce po wybuchu II wojny światowej ze względu na swoją działalność został aresztowany przez niemieckiego okupanta w Srebrnikach w dniu 24 października 1939 roku. Był przez krótki czas więziony w Dębowej Łące i w Chełmnie. Następnie przewieziono go do obozu koncentracyjnego Stutthof (otrzymał numer obozowy 9234), gdzie wkrótce potem oddał życie w dniu 7 kwietnia 1940 roku. Został pochowany na gdańskiej Zaspie.